top of page
10FINGUR_1600x500_clean.jpg
titill2.png
titill1 m hvitum bakgrunni.png

Rauði þráður sýningarinnar Líkaminn er skál er endurtekningin og kerfin sem eru allt í kringum okkur og inni í okkur. Hjartslátturinn, öndunin, frumurnar, takturinn í deginum, takturinn í náttúrunni, að við vöknum, burstum tennurnar og fáum okkur kaffi. Sýningin byggir á tilfinningunni sem kemur í kjölfar þess að takturinn í þessum kerfum fer úr jafnvægi. Þetta getur verið þegar við missum ástvin, heilsuna eða  eldgos brýst upp í bakgarðinum. Eitthvað gerist sem kippir jörðinni undan fótum okkar og breytir öllu sem á eftir kemur. Allt sem okkur hefur fundist gefið er ekki eins og það var. Sumarið kemur ekki lengur á eftir vorinu. Frumur líkamans missa taktinn og fara á yfirsnúning. Að vera á lífi er skyndilega ekki sjálfgefið. Allt í einu er áþreifanlegt hvernig eitt andartak getur breytt öllu. En mitt í þessari óvissu og óreiðu fæðist eitthvað alveg nýtt. 

hendur byggja.jpeg

Leikhópurinn 10 fingur hefur um árabil sérhæft sig í listsköpun á mörkum leikhúss og myndlistar. Hópurinn hefur unnið með mismunandi efni í fyrri sýningum sínum, eins og pappír, plast eða mold og rannsakað ólíka eiginleika þeirra og eðli og hvernig megi gefa þeim líf með hreyfingu og líkamstjáningu. Í sýningunni Líkaminn er skál tekst hópurinn á við leir en blandar nú aðferðum sínum saman við aðferðafræði sviðslistmannsins Matteo Fargion, sem er annar aðal höfundur sýningarinnar. Aðferðafræði hans byggir á ákveðnum formúlum úr tónsmíðum sem eru yfirfærðar á hreyfingu og líkamstjáningu og á því mjög vel við vinnuaðferðir leikhópsins 10 fingur. Líkaminn er skál er fyrir fullorðna ólíkt fyrri verkum hópsins. 

Allt sem við finnum, hugsum og segjum upplifum við í líkamanum.
Líkaminn man allt. Hann er skálin sem heldur utanum allt það sem við erum og skynjum. 

Listrænir aðstandendur:

Flytjendur HELGA ARNALDS OG VALGERÐUR RÚNARSDÓTTIR

Höfundar  HELGA ARNALDS OG MATTEO FARGION

Meðhöfundar  EVA SIGNÝ BERGER OG VALGERÐUR RÚNARSDÓTTIR

Leikmynd og búningar   EVA SIGNÝ BERGER OG HELGA ARNALDS

Myndbönd   HELGA ARNALDS og EVA SIGNÝ BERGER 
Kóreógrafía  MATTEO FARGION Í SAMSTARFI VIÐ HELGU ARNALDS OG VALGERÐI RÚNARSDÓTTUR

Textar HELGA ARNALDS, VALGERÐUR RÚNARSDÓTTIR og EVA SIGNÝ 

Tónlist  MATTEO FARGION

Sönglög  FRANCESCA FARGION

Hönnun lýsingar   ÓLAFUR ÁGÚST STEFÁNSDÓTTIR

Framleiðsla 10 FINGUR & MURMUR PRODUCTIONS, RAGNHEIÐUR MAÍSÓL OG KARA HERGILS

Grafísk hönnun  ÚLFUR ARNALDS

Mynd á plakati  MARGRÉT SEEMA TAKYAR

Myndir úr sýningu BJÖRGVIN SIGURÐARSON

 

Sýningin er styrkt af Sviðslistasjóði, Launasjóði listamanna og Borgarsjóði Reykjavíkurborgar

My Body is a Bowl is funded by Performing Arts Fund, Artists' Salary Fund and Reykjavík Cultural Fund. 

"Dásamleg sýning - sönn, einlæg og tær." Vigdís Jakobsdóttir​

"Fallegt og sterkt verk. Ég varð fyrir hughrifum." Jóna Hlíf Halldórsdóttir

“Sýningin Líkaminn er skál fjallar um það sem er næst okkur og verður hvorki satt né logið, það bara er. Og spurningin snýst um það hvernig við hnoðum leirinn. Þarna eru frumur líkamanns til umfjöllunar, hjartslátturinn, öndunin, hringrás sköpunarinnar og takturinn í lífi hvers manns. Það getur komið eins og þruma úr heiðskíru lofti að þessi reglulega hrynjandi er rofin. Og hvað gerist þá? Það gerist auðvitað óendanlega margt í lífi hverrar manneskju ef og þegar hún verður fyrir áföllum. Þá geta frumur líkamanns misst taktinn og farið á yfirsnúning…. Óreiðan getur verið óyfirstíganleg, af því er virðist. En jafnvel við þær aðstæður getur eitthvað nýtt fæðst. Ef við náum að hnoða leirinn eða bera hann á brjósti og baki eins og þær Helga og Valgerður gera á vissum andartökum í sýningunni....

List sem ástunduð er af kostgæfni, innsæi, kunnáttu og þolgæði og með listrænum rannsóknum bætir lífið  og léttir á byrgði líkamanns. Og listin kveikir á blysum í ógnar víðerni hugans sem stundum veitir ekki af því að lýsa upp til þess að frumur líkamanns bræði ekki endanlega úr sér á stöðugum yfirsnúningi. Þar er framlag 10 fingra, og allra listamannanna sem komu að sýningunni á Líkaminn er skál - dansverk með leir, mikilvægt. Þarna er á ferðinni sviðslistaverk á mörkum leikhúss og myndlistar eða kannski gjörningur sem sameinar ólíkar listgreinar undir merkjum sjónrænna lista. Þetta listaverk 10 fingra á, fyrir fegurðar og sannleikans sakir, erindi jafnt við einstaklinga og samfélag.”  Trausti Ólafsson - Víðsjá

​​​​

SÖNGTEXTAR FRANCESCU

Nobody here at the end of the day

Nobody here at the end of the day

Just the cold and the weight of the clay

It pushes me back I hold it and sink

My arms spread open like eagles wings

 

I let go and drift, in the stillness

Gentle, firm, I feel you condense

It’s like breathing in, it’s like breathing out

I run in circles but you hold me down

 

Like a hand on my chest, a sigh in my ear

You swallow me whole if I come to near

You are like a cloud, unwieldy and stout

No shape no surface no way to get out

 

And when I stop, I feel your embrace

With no direction I move in your space

Sometimes I stop and feel

Sometimes I stop and feel

This is not quite as it should be

I’ve forgotten myself

I’m in a hole

So fertile and gold 

 

Sometimes I stop and feel

A void is between us 

A separation 

I’m on the opposite pole

And I’ve no one to hold 

 

Sometimes I stop and search

My dreams for the answers

But I am floating without moving

I’m in a maze

And I can’t find my way

 

Sometimes I stop and see

A series of unformed images

But if there’s enough time

Maybe I’ll find

A systematic study of the human kind 

In my unconscious mind

Your rhythm helps me 

Your rhythm helps me to find my flow

Your heart beat light, tender sweet and slow

The beat may change but our dance will still find it’s way

We’re moving together in space

 

Evolving slowly over centuries

We rest so steady in the resting beat

Patterns form on the outside slowly we sink

Blurry and I distinct 

 

I might prefer swimming in the spring

Is that my rhythm, something I should sing?

Winter’s ending but summer’s not yet begun

So we bow to the warming sun

 

Eternal languages murmuring 

Are they learned or a discovery 

The air is warmed on the exhale by my body

A cycle of energy

My Body is a Bowl

My body is a bowl 

It gathers me together

Round alive and murky

Always in your hold

 

My palms are stacked so high

Like another’s plate of food

Eyes and ears and navel 

Fear and fortitude 

 

My body is a bowl

it holds me in so near

Angry and uncertain 

Every line is clear 

 

Thoughts gathering in my mind

Anger, love and sorrow

My heart,  my womb, my veins 

You carry my remains

And soon it will be time

Oh it’s a good feeling 

And soon it will be time to go through the fire

And after that it won’t change

No, it will never change it will be stuck this way

Forever in the same shape

And after years cracks might start to show

And when it has stiffened and cooled

They will start to spread and we will see instead

The beginnings of the ending 

Oh, we think and we feel but we must grow old 

Of softness and yielding we let go

It will break or burn never to return

Quiet, tired, fading 

Oh it’s a good feeling 

It’s a very very good feeling

It reminds us of our childhood

Those happy memories

 

Playfulness and creativity 

So flexible and free

Oh anything would come from nothing

A kitchen or a tree

 

We’d stop, observe and just feel it

We’d let it lead the way

Oh we were lost in our laurels 

Head in hands

bottom of page